H 22χρονη Sophie Scholl ήταν μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης Λευκό Ρόδο που έδρασε στη χιτλερική Γερμανία από το 1942 ως το 1943. Συνελήφθη και εκτελέστηκε δια αποκεφαλισμού από τους Ναζί μαζί με τον αδελφό της Hans (25 ετών) και τον Christoph Probst (24 ετών). Περισσότερα για την οργάνωση εδώ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CF%85%CE%BA%CF%8C_%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF
Η Sophie πέρασε τις τελευταίες μέρες της ζωής της στο ίδιο κελί με την Else Gebel, επίσης πολιτική κρατούμενο των Ναζί. Η Else ήταν αυτή επίσης που την ξύπνησε την τελευταία της μέρα. Τότε η Sophie, ακόμα επάνω στο κρεββάτι της αλλά εντελώς ξύπνια, της διηγήθηκε το τελευταίο της όνειρο:
„Ich trug an einem sonnigen Tag ein Kind in langem weißen Kleid zur Taufe. Der Weg zur Kirche führte einen steilen Berg hinauf. Aber fest und sicher trug ich das Kind in meinem Arme. Da plötzlich war vor mir eine Gletscherspalte. Ich hatte gerade noch so viel Zeit, das Kind sicher auf die andere Seite niederzulegen - dann stürzte ich in die Tiefe.“
Ήταν μια ηλιόλουστη ημέρα, κουβαλούσα ένα παιδί που φορούσε ένα μακρύ λευκό φόρεμα και το πήγαινα να βαφτιστεί. Ο δρόμος για την εκκλησία οδηγούσε επάνω σε ένα απότομο βουνό. Παρ' όλα αυτά κουβαλούσα σταθερά και με σιγουριά το παιδί στην αγκαλιά μου. Ξαφνικά μπροστά μου βρέθηκε μία χαράδρα. Πρόλαβα ίσα ίσα να ακουμπήσω το παιδί με σιγουριά στην απέναντι μεριά πριν πέσω στο κενό.
Η Sophie εξήγησε το όνειρό της στην Else ως εξής:
„Das Kind im weißen Kleid ist unsere Idee, sie wird sich trotz allen Hindernissen durchsetzen. Wir durften Wegbereiter sein, müssen aber vorher sterben, für sie.“
Το παιδί με το λευκό φόρεμα είναι η Ιδέα μας. Αυτή θα επικρατήσει παρά τα εμπόδια. Εμάς μας επιτράπηκε να είμαστε οι πρόδρομοι, αλλά πρέπει πρώτα να πεθάνουμε γι' αυτήν.
Αυτά τα κείμενα χρησιμοποίησα για τη σύνθεση S-Lieder που γράφτηκε για μια συναυλία της Ένωσης Συνθετών Die Andere Saite της οποίας είμαι μέλος. Η συναυλία έγινε το 2008 στην Minoriten Saal στο Graz/Αυστρία.
Η Sophie και οι σύντροφοί της αποτελούν λαμπρό παράδειγμα ανθρώπων που εναντιώνονται στην τυραννία και δεν κοιτούν την δουλίτσα τους και την βολή τους. Ήταν άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους για τις ουμανιστικές τους ιδέες ενώ οι "νοικοκυραίοι" Γερμανοί εκείνων των χρόνων συνέχιζαν τις ζωούλες τους κλείνοντας τα μάτια τα αυτιά στα εγκλήματα των ναζί. Σήμερα στην Ελλάδα "νοικοκυραίοι" ψηφίζουν τους απογόνους των ταγματασφαλιτών, τους απογόνους των προδοτών, τους απογόνους αυτών που ενώ άλλοι έκαναν αντίσταση αυτοί συνεργαζόντουσαν με τους ναζί και κρεμούσαν σε δέντρα πατριώτες φορώντας φουστανέλες.
www.alexisporfiriadis.blogspot.gr
www.alexisporfiriadis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου